Lou's funeral

BEGRAFENIS LOU SOET
April 2004

Enkele foto's gemaakt door Koos Koot
bij de begrafenis van Lou Soet
op 19, 20 en 21 April 2004

Op Woensdag 14 April werden wij opgeschrikt door een telefoontje van Piet Gieles, die zojuist gehoord had van het overlijden van onze zwager Lou Soet. Lou is de man van Mies Gieles. Zij vertrokken in 1953 naar Canada en vestigden zich na wat omzwervingen in Vancouver.
Wij wisten al dat de gezondheid van Mies te wensen overliet en dat het wenselijk was dat An (mijn echtgenote en zus van Mies), op korte termijn een keer naar Vancouver zou komen. Door de op handen zijnde staaroperaties aan An haar beide ogen kon hier niets van komen.
An en Mies zijn in hun jeugd veel met elkaar opgetrokken en dus dachten wij dat wij in deze moeilijke dagen welkom zouden zijn.
Lou overleed in de nacht van 14 April om ca. 01.00 uur. Door het tijdverschil van negen uur hoorden wij dat om half elf in de ochtend. Eerst is door Marja, onze dochter, uitgezocht of er op korte termijn een mogelijkheid voor vertrek naar Canada zou zijn met bovendien de voorwaarde dat we uiterlijk Zondag 25 April terug moesten zijn in verband met de oogoperatie op Maandag 26 April. Die mogelijkheid was er: de volgende ochtend om 10.15 vertrek en terug op Vrijdag 23 April. We moesten nog wachten tot we contact konden opnemen met de familie in Canada om te vragen of onze komst wel uitkwam. Je weet maar nooit. Ook weer door het tijdverschil, het was daar nog midden in de nacht, moesten we wachten tot 5 uur alvorens we contact konden opnemen. Uiteraard waren we meer dan welkom en konden we beslissen. Na 9½ uur vliegen waren we op Donderdag 15 April om 11.00 uur plaatselijke tijd in Vancouver.
Door mij is een aantal foto's gemaakt ter herinnering, met de aantekening dat er een dringend verzoek was om in de kerk niet te fotograferen en dat het fotograferen bij een begrafenis niet tot de gewoonste dingen behoort. Toch hoop ik, dat een indruk gegeven is van hoe deze begrafenis in Canada was.
Het behoeft geen betoog dat het geheel zeer vermoeiend is geweest. Vooral na terugkomst bleek dat ons niet in de koude kleren te zijn gaan zitten. We zijn echter in Canada door de familie zo warm ontvangen en de dankbaarheid was zo groot, omgezet in diverse uitjes, dat het de hele inspanning dubbel en dwars waard geweest is.
Niet onvermeld mag blijven (we vlogen met een Boeing 737 van de KLM), dat we zowel op de heen- als op de terugreis op de minuut nauwkeurig zijn gestart en geland.

Koos.

Foto 6
Op Maandagavond 19 April, bij de gebedsdienst in de kerk.
De kist was nog gesloten.

Foto 9
Ook op Maandagavond in de kerk.
Het condoleren gebeurde op deze wijze.

Foto 12
Ook op Maandagavond, in de kerk bij het condoleren,
op de 2e bank van rechts naar links: Lon van Oord (een vriendin van de eerste uren), Miriam en An.

Foto 20
Lou, opgebaard in het rouwcentrum op Dinsdagavond 20 April.

Foto 19
De voor de helft geopende kist opgesteld in het rouwcentrum op Dinsdagavond.

Foto 37
Bij het verlaten van de kerk op Woensdag 21 April.
Links en rechts staan opgesteld de "Knights of Columbus", waarvan Lou lid was.

Foto 49
De kist opgesteld boven het gedolven graf. Er zijn op deze begraafplaats geen grafzerken geplaatst, maar stenen van ca. 30 x 50 cm met inscripties, ingelegd in het veld. Dit is om het terrein, dat de indruk wekt van een heel groot voetbalveld, met de machine te kunnen maaien.

Foto 53
Deze foto geeft het bovenstaande duidelijker weer. Hier en daar staan wat bomen en struiken.
De stenen liggen willekeurig geplaatst. Er is maar een kist per steen. Er is in Canada ruimte genoeg !
De skyline van Vancouver op de achtergrond.

Foto 58
De voorzijde van de kerk van waaruit de begrafenis plaats vond.

Foto 61
Een door Diane, de vrouw van Richard Soet, gemaakte fotocollage, getoond bij de ontvangst onder de kerk na de begrafenis.

Foto 73
Bij het gezamenlijk afscheidsetentje op Woensdagavond. Staande van links naar rechts: Sylvia - Peter - Diane - Miriam Zittend van links naar rechts: Koos - An - Lon van Oord - Lennart - Mimsey - Mies en Richard.

De oudste zoon van Mies en Lou, Lennart Soet, schreef een "In Memoriam" voor zijn vader.
De oudste zus van Lou, Leonie, deed hetzelfde voor haar broer.
Beide stukken zijn, in de oorspronkelijke taal, te bereiken via Memorial